پیش زمینه و هدف: افسردگی از شایع ترین اختلالات خلقی و عاطفی و بزرگ ترین اختلالات روانی قرن حاضر است که در بین دانشجویان شیوع بالایی دارد لذا پژوهش حاضر باهدف مقایسه اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک و رفتاردرمانی شناختی بر کاهش افسردگی اجرا شده است.مواد و روش ها: پژوهش حاضر در قالب یک طرح آزمایشی 27 بیمار که بر اساس اکتساب نمرات 1 انحراف معیار بالاتر از میانگین افسردگی تشخیص داده شده از میان دانشجویانی که در مرکز مشاوره دانشجویی و کلینیک تخصصی پذیرش شده بودند، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در سه گروه رفتاردرمانی دیالکتیک، رفتاردرمانی-شناختی و کنترل قرار گرفتند. با استفاده از طرح آزمایشی پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل، گروه آزمایش رفتاردرمانی دیالکتیک و رفتاردرمانی-شناختی طی 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش رفتاردرمانی دیالکتیک و رفتاردرمانی شناختی قرار گرفتند، درحالی که در این مدت گروه کنترل هیچ مداخله ای را دریافت نکردند. هر دو گروه در پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از پرسشنامه ویراست دوم افسردگی بک (2000) مورد ارزیابی قرار گرفتند و نتایج با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری تحلیل شد.یافته ها: نشان داد که بیماران هر دو گروه رفتاردرمانی دیالکتیک و رفتاردرمانی شناختی در میزان افسردگی تفاوت معنی داری با هم نداشتند، اما کاهش معنی داری در هر دو گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش رفتاردرمانی دیالکتیک و شناختی موجب کاهش ابعاد افسردگی می شود.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

  لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

سابقه و هدف: چاقی و بیماری های جسمی و روان شناختی که برای مبتلایان به وجود می آید، نشان می دهد که به درمان های تأثیرگذار، در دسترس و مقرون به صرفه ای نیاز است. به دلیل اینکه تاکنون مقایسه اثر بخشی درمان شناختی-رفتاری ((CBT با هیپنوتراپی شناختی-رفتاری (CBH) بر وزن افراد مبتلا به چاقی انجام نشده، بنابراین این تحقیق انجام شد. روش کار: این پژوهش از نوع تجربی روی نمونه ای به حجم 30 نفر از افراد مبتلا به چاقی انجام شد. شرکت کنندگان به شیوه تصادفی به دو گروه مختلف شناختی-رفتاری و هیپنوتراپی شناختی-رفتاری تقسیم شدند. تصادفی­سازی ساده براساس جدول اعداد تصادفی انجام شد، به این صورت که یک عدد به صورت رندوم انتخاب شد و براساس آخرین رقم سمت راست، یکی از گروه ها برای تعیین توالی رندومیزشن استفاده شد. لازم به ذکر است اگر در هنگام انتخاب عدد تصادفی، عدد سمت راست صفر و یا 7 تا 9 بود، آن عدد در نظر گرفته نمی شد و یک عدد تصادفی دوباره انتخاب می شد. این کار تا وقتی که تمام 30 نفر به دو گروه تخصیص داده شوند ادامه پیدا کرد و پنهان سازی با کمک پاکت نامه های مهر و موم شده انجام گرفت و هر دو گروه در دو مرحله زمانی پیش­آزمون، پس­آزمون مورد سنجش قرار گرفتند. ابزار سنجش در این پژوهش شامل نمایه توده بدنی (BMI) بود. روش آماری در این تحقیق به این صورت است که داده ها با کمک نرم افزارspss نسخه 23 با خطای 0/05 مورد تحلیل قرار گرفتند. برای توصیف و تحلیل داده ها از شاخص های فراوانی، میانگین، انحراف معیار و تحلیل تی-تست ((T-Test استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین گروه هیپنوتراپی شناختی-رفتاری در مقایسه با گروه شناختی-رفتاری در کاهش وزن افراد مبتلا به چاقی تفاوت معناداری وجود دارد. میانگین و انحراف استاندارد درمان شناختی-رفتاری در پیش آزمون (4/1 ± 35/02) و پس آزمون (2/2 ± 32/5) و همچنین میانگین و انحراف استاندارد هیپنوتراپی شناختی-رفتاری در پیش آزمون (4/30 ± 35/6) و در پس آزمون (2/2 ± 29/1) بررسی شد. در گروه هیپنوتراپی شناختی-رفتاری بیش از دو برابر شناختی-رفتاری کاهش داشتیم و این اختلاف به لحاظ آماری معنادار است. تفاوت بین دو گروه آزمایشی از لحاظ آماری معنادار بود (0/004 > P) و مداخله هیپنوتراپی شناختی-رفتاری تأثیر بیشتری در کاهش وزن داشت. نتیجه گیری: به نظر می رسد که مداخله هیپنوتراپی شناختی-رفتاری بیشتر از شناختی-رفتاری روی کاهش وزن مؤثر است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه و هدف: به دلیل شیوع گسترده افسردگی، مقایسه روش های نوین درمان ضروری است. هدف این پژوهش، مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر بستر پیام رسان آنلاین متنی (واتساپ) و درمان شناختی رفتاری حضوری، بر افسردگی مداوم بود. روش بررسی: روش این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه گواه بود. جامعه آماری را تمامی افراد 18تا55ساله مراجعه کننده به چهار کلینیک مشاوره و روان شناسی در غرب شهر تهران در سال 1398 تشکیل دادند. تعداد سی بیمار مبتلا به افسردگی مداوم که داوطلب مشارکت در مطالعه بودند، به روش دردسترس انتخاب شدند. سپس به طور تصادفی در سه گروه ده نفره (گروه درمان حضوری، گروه درمان واتساپی، گروه گواه) به عنوان نمونه قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش، پرسش نامه افسردگی بک-ویرایش دوم (بک و همکاران، 1996) و نسخه بالینی مصاحبه بالینی ساختاریافته (فرست و همکاران، 2016) بود. در هشت جلسه نوددقیقه ای، به صورت هفته ای یک جلسه مباحث درمان شناختی رفتاری مطرح شد که به لحاظ محتوا برای دو گروه به صورت یکسان اجرا شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس، آزمون تعقیبی بونفرونی و آزمون های تحلیل واریانس یک راهه و کای دو در نرم افزار SPSS نسخه 22 انجام شد. سطح معناداری آزمون ها 0٫, 05 درنظر گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد، هر دو مداخله درمانی یعنی درمان شناختی رفتاری فردی حضوری و درمان شناختی رفتاری واتساپی بر کاهش علایم افسردگی مداوم درمقایسه با گروه گواه تاثیر معنادار داشتند (0٫, 001>p). مقایسه این دو روش درمانی مشخص کرد، تفاوت معناداری بین دو روش مذکور نیست (0٫, 690=p). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش، حمایتی تجربی برای اثربخشی روان درمانی های شناختی رفتاری حضوری و واتساپی در کاهش افسردگی مداوم فراهم می آورد و می توان از این دو روش به عنوان شیوه هایی کارآمد برای کاهش علایم افسردگی مداوم استفاده کرد.

هدف: هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی درمان شناختی-رفتاری کلاسیک و درمان شناختی-رفتاری مبتنی بر حمایت هدفمند بر عملکرد جنسی و تحمل آشفتگی بود. روش: طرح پژوهش از نوع آزمایشی همراه با پیش­آزمون و پس­آزمون و گروه کنترل بود. 48 نفر از بیماران زن مبتلا به وسواس شستشو که در بازه زمانی فروردین تا تیرماه سال 1400 جهت درمان به مراکز مشاوره و خدمات روان­شناختی و روانپزشکی شهر پارس­آباد استان اردبیل مراجعه کرده بودند، به روش نمونه­ گیری در دسترس انتخاب و به­ صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار جمع­آوری داده ­ها عبارت بودند از: مقیاس وسواس فکری-عملی ییل-براون، عملکرد جنسی و مقیاس تحمل آشفتگی. درمان­ های مداخله ­ای هر کدام طی 8 جلسه و در بازه­ های زمانی مختلف انجام شد. داده ­ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ­ها: نتایج نشان داد درمان شناختی-رفتاری کلاسیک و درمان شناختی-رفتاری مبتنی بر حمایت هدفمند بر عملکرد جنسی و تحمل آشفتگی در افراد مبتلا به وسواس شستشو اثربخش بوده است (05/0>P). همچنین اثربخشی درمان شناختی-رفتاری مبتنی بر حمایت هدفمند به­ طور معناداری بیشتر از شناختی-رفتاری کلاسیک بوده است (05/0>P). نتیجه ­گیری: توجه به تأثیر روش درمانی شناختی-رفتاری مبتنی بر حمایت هدفمند به عنوان درمانی جدید، پیشنهاد می ­شود.